de laatste blog

Het is hier in nederland nu 4 uur in de ochtend en ik zit al een uurtje met de kinderen beneden. Ze zijn al sinds 2 uur klaar wakker en na een uurtje in bed gedraaid te hebben heb ik ze maar naar beneden genomen om nog even te spelen… Dus ik dacht laat ik de laatste blog maar eens maken te beginnen bij het einde van de vorige namelijk onze middag in Balboa park. In eerste instantie wilde we naar de zoo gaan maar het was al middag en de zoo was tot vandaag nog maar tot 6 uur open dus dat vonden we een beetje zonde. Dus de auto geparkeerd en het park in. We hadden geen idee wat we konden verwachten en waren verbaasd dat er zo veel te doen was. Eerst even wat eten en daarna naar 1 van de 14 musea gelopen die er zitten namelijk het vlieguigen museum. Noah vond de 2 vliegtuigjes buiten helemaal geweldig!

Daarna zijn we gaan wandelen door het park en kwamen een heleboel mooie gebouwen tegen. Omdat het al zo laat was besoten we de auto te halen en een stuk met de auto te rijden zodat we zoveel mogelijk konden zien. We parkeerde de auto op een pleintje en zijn naar een grote fontein gelopen waar ook kinderen in aan het spelen waren. Dit konden de kinderen natuurlijk ook niet laten dus snel schoenen uit en erin. Onderweg kwamen we ook nog een mini schildpad tegen die ook goed bestudeerd moest worden.

Na het aantrekken van droge kleren zijn we weer naar de auto gegaan en hebben we nog een bezoekje aan de u.s.s midway gebracht. Ook dit vonden de kinderen helemaal geweldig! Vooral het feit dat ze in de vliegtuigjes konden en door een helikopter konden lopen vond vooral Noah helemaal gewedig!

Hierna zijn we terug naar het hotel gegaan en hebben we ons omgekleed om bij de olive garden te gaan eten. Helaas hadden de kinderen er helmaal geen zin in dus hebben we halverwege het eten in laten pakken en zijn we weg gegaan. De kinderen waren dood moe!!

Vandaag moesten we weer weg uit ons hotel en naar het laatste hotel van onze reis. Dit hotel lag dichter bij het vliegveld zodat het op de dag van vertrek nog 2 uurtjes rijden zou zijn. Na nog een tussenstop bij de denny’s zijn we eerst voor de laatste keer nog wat gaan winkelen en deze winkeltocht bewees maar weer eens dat Rainard de vrouw is in dit huwelijk. Na een paar uur winkelen hadden we het hele winkelcentrum gehad en wilde Rain nog terug naar 1 winkel om nog een extra broek te halen Nou prima maar ik was het zat dus besloot ik met Noah (die sliep) alvast naar de auto te lopen. Toen begon het wachten……..en wachten…….en wachten. Noah werd na een tijdje ook wakker en was het allemaal helemaal zat. Na 1 UUR kwam meneer eindelijk aanlopen met zijn tasjes en broeken. Tja hij was helemaal de tijd vergeten……

Na een lange file (allemaal de schuld van Rainard natuurlijk 😉 kwamen we bij ons laatste hotel en zijn we ingecheckt. Dit hotel hadden we geboekt via hotwire waar je kleine kinderen niet hoeft op te geven in je kamer huur. Nou dat hebben we geweten er was alleen nog maar een kamer met 1 queen bed over. Balen!!! Dus Zoë weer in de tent en voor Noah een bedje op de grond. Omdat we zo niet de laatste nachten wilde doorbrengen hebben we toch maar voor de laatste nacht ee nieuw hotel geboekt bijna op het vliegveld en gelukkig maar. Eerst werd Noah wakker en kroop bij ons in bed en niet veel later werd Zoë wakker en wilde er ook bij. Daar lagen we dan met zijn vieren. Nou van slapen kwam niet veel meer….

De laatste dag alweer… Wat gaan we doen? We konden niet zo goed kiezen tussen het strand en de zoo. uiteindelijk voor het strand gekozen. La Jolla was 20 minuten rijden dus dat werd het. We lieten de koffers nog even op de kamer zodat die niet in de auto hoefde te blijven. Het strand van La Jolla was erg mooi en de kinderen hebben er erg genoten!!!

Na lekker gespeelt te hebben weer naar de auto gelopen en de kinderen aangekleed. Weer terug bij het hotel even lekker gedouched en schone kleren aangedaan. We kwamen er achter dat Zoë maar 1 schoen had en we er dus 1 op het strand verloren was. We besloten terug te gaan om te kijken of hij er nog lag en gelukkig! Hij lag op onze parkeerplek onder een andere auto. Snel de schoen gepakt en naar ons laatste hotel gereden bij LAX. Gelukkig hebben de kinderen lekker geslapen en bij het hotel snel onze koffers gedumpt en naar de santa monica pier gereden. Hier lekker gegeten en een wandeling over de leuke drukke pier en het strand gemaakt.

Terug bij het hotel was het al 11 uur en hebben we voor de laatste keer alle koffers goed ingepakt. Op de kleren van vandaag is alles gelukkig gewassen maar de koffers gaan maar net dicht.

Om half 10 worden de kinderen wakker en maken we ons klaar voor de lange reis terug. Eerst leveren we de auto in wat betekent dat we alles inclusief de auto stoeltjes zelf moeten sjouwen. Bij het vliegveld is het erg druk en hectisch. Natuurlijk is er weer wat met Zoë’s ticket maar na even wachen mogen we door de douane en naar het vliegtuig. We vertrekken een kwartier te laat en dan beginnen 10 lange uren. Gelukkig is KLM een stuk beter dan Delta en hebben we nu wel de familie. Teminste 2 plaatsen. Gelukkig hebben we wel een baby bedje en heeft Zoë bijna de hele vlucht heerlijk geslapen.

Ook Noah heeft nog een paar uurtjes geslapen dus de vlucht is heerlijk verlopen. Op schiphol stond opa al op ons te wachten en zijn we na een kop koffie weer naar huis vertrokken waar het normale leven weer op ons wacht….. Tot de jetlag voorbij is dan 😉

Dag….ach wat doet het er toe. Gewoon weer een nieuwe blog!

Vandaag van Lompoc naar LA (dat staat voor Los Angeles). Onderweg niet heel veel boeiends gebeurt. Behalve onze stop bij een plaatselijk strandje. Ergens tussen Santa Barbara en LA (dat staat voor…o, dat had ik al verteld). En Noah vond het geweldig. Voor Nederlandse begrippen waren het vrij hoge golven, dus je moest hard rennen om optijd weg te komen.

En zoals te verwachten was wilde het optijd wegkomen niet altijd lukken. Natte benen. Bah! Maar we geven niet op. We blijven rennen! Totdat de golven ons echt te pakken hebben. Dat lukt ze nooit!!!

Of toch wel……Volgens mij zag hij een kwartje liggen 🙂

Na deze gezellige tussenstop zijn we weer verder op pad gegaan naar LA (ik neem aan dat jullie inmiddels wel weten waar dat voor staat). We hadden een kamer gereserveerd bij het Knott’s Berry Farm Hotel. Dat ligt precies naast het Knott’s Berry Farm Park. Geen idee waarom het zo heet. Ze hadden het beter het Snoopy Park kunnen noemen. Want het ging alleen maar om Snoopy en Co. Vanaf onze kamer hadden we perfect zicht op de houten achtbaan. Het zag er hartstikke leuk uit. Het was echter al redelijk laat toen we aan kwamen. En we moesten nog eten. Dus direct maar op pad om de maagjes weer gevuld te krijgen. Beneden voor het hotel kwamen we toevallig Snoopy zelf tegen. Dat was even leuk!! Vooral Zoë ging door het dolle heen! Zo’n grote knuffelhond had ze nog nooit gezien. En ze konden samen gezellig stampen. Tsja, je moet wat he. Na dit gezellige samenzijn zijn we toch maar gaan eten. Het werd een steakhouse. Heerlijk gegeten! Daarna het mandje in, want morgen gaan we het pretpark in.

S’ochtends vroeg opgestaan want we wilde optijd in het park zijn. En omdat we daarna weer verder gingen naar het volgende hotel, moesten we ook weer eerst alles inladen. En nog eens een kleine 20 minuten rijden. 20 minuten?!?! Ja want nu we Snoopy al hadden ontmoet, was er in dat park niks meer te beleven. Dus gingen we (was echt niet gepland hoor) naar Disneyland. Daar was een paar dagen geleden een nieuw gedeelte geopend. Een heel stuk met Cars. Het zag er leuk uit. Maar het was een gekkuh huis! Ondanks dat we vroeg waren stond er voor een bepaalde attractie al een rij van 210 minuten. En de FastPassen waren ook al op. Zelfs om met Bliksem Mcween op de foto te gaan stond een rij van 3 kwartier. Gelukkig kwamen we z’n kameraad tegen. Dus dan maar ff met hem op de foto.Daarna weg van dat drukke gedeelte, richting “A bugs life” gedeelte. Daar hadden ze een aantal attracties waar de kinderen wel in konden en we geen eeuw hoefde te wachten. Zoals de botsbeestjes.Daarna nog vele attracties gedaan. En nog een beetje rondgeslenterd. Conclusie: Leuk park!Daarna naar het andere park. Disneyland zelf (dat andere park was Disney California ofzo). Dat is het origineel. Parijs is een mislukte kopie daarvan. Ook hier hebben we weer lekker rond gelopen en wat attracties gedaan. We hebben ook gelachen om het kasteel daar. Dat was waarschijnlijk voor de 7 dwergen gemaakt. Erg klein dus.

Onderweg nog allemaal rare figuren tegen gekomen. We werden op een gegeven moment nog lastig gevallen door 2 uit de kluiten gewassen eekhoorns. (Joep weet wel hoe dat voelt).

Daarna nog in ToonTown geweest. Daar wonen die rare figuren allemaal. Noah vond het geweldig. Zoë vond het allemaal wel prima.

Na een vermoeiende dag weer de auto ingestapt om door te rijden naar SD (dat staat voor San Diego) Dat was nog een 1.5 uur rijden. Dat ging redelijk…..naar omstandigheden. En dan vraag je aan Noah wattie het leuks vond…..”Het huis van knabbel en babbel”. Dat was een trapje in een boom. Boven aangekomen kwam je op een loopbruggetje de boom uit. Dat was het. Mickey’s huis was vele malen leuker. Maarja, als je eenmaal een favoriet hebt…..

We kwamen (zoals te verwachten) laat aan bij het hotel. Snel inchecken en naar bed. Maar de kids hadden in de auto al even geslapen, dus dat snel naar bed zat er niet echt in.

De ochtend daarna zijn we naar Old Town gegaan om te ontbijten. Daarna weer terug naar het hotel om even lekker te gaan zwemmen. Vooral die glijbaan viel in de smaak. Noah was nog niet beneden/met z’n hoofd boven water of hij riep “NOG EEN KEER!”

S’middags nog even shoppen bij de outlet. De kids zullen wel moe zijn, dus kunnen wij lekker ons gang gaan. De kids waren inderdaad moe. Maar ze lieten ons niet echt lekker ons gang gaan. Jammer maar helaas. We hebben daar trouwens ook nog de grens met Mexico gezien. De outlet lag er direct naast. De grens deed ons denken aan de Berlijnse muur. Niet echt gezellig dus.

S’avonds uit eten geweest in DownTown San Diego. Laura had ff een goede steakhouse opgezocht. Nou, dat klopte. Sjieke tent! En Lekker gegeten! Alleen een beetje duur. Ach, dat mag ook wel eens!

Vandaag gaan we richting het park midden in San Diego. Daar is ook de Zoo. Misschien dat we daar ook nog even een bezoekje aan brengen. FF kijken hoe de dag verloopt. HE weer vast hier trouwens (ook, net als bij jullie) een beetje tegen. Een graadje of 26 overdag. Maar tegen de avond wordt het snel koeler (18 graden ofzo). Afzien dus!

Dag uhhh 22 ofzo

Vandaag vertrekken we weer uit San Francisco. Uiteraard weer het gevoel dat we te kort zijn gebleven. Maar ook aan dat gevoel wen je op een gegeven moment.

Maar voordat we langs de kust gaan afzakken, eerst ff naar onze autoverhuurder. We hebben namelijk al een tijdje de melding “change engine oil soon”. Uiteraard had ik er gewoon wat olie bij kunnen gooien, maar omdat we vorige keer in de USA ook al die Ford Escape hadden, toch maar eens kijken of we niet een andere auto mee konden krijgen. Helaas waren alle auto’s op dat moment op. Of we konden ff langs het vliegveld rijden of we moesten ff een uurtje of zo geduld hebben. We mochten de auto wel in hun garage zetten, zodat het geen parkeergeld kost. Nou, omdat we toch nog moesten brunchen (ja ook in USA hebben we het “uitslapen” redelijk onder de knie. En die kids hebben goeie leermeesters, dat blijkt steeds vaker!). Dus even een typisch amerikaans tentje binnen gestapt en ff lekker gegeten.Na het eten weer terug naar de autoverhuurder. “We hebben toevallig net een nieuwe auto binnen dus je kunt hem beneden ophalen.” En nieuw wastie! 20 mile op de teller. Een splinter nieuwe Chevrolet Captiva. Helaas is de kofferbak iets kleiner dan die van de Ford, dus dat was weer even passen en meten, maar het past. We hebben dus wat achter moeten laten wat niet meer pasten. Die Ipad’s die we voor iedereen gekocht hadden hebben we dus maar achter gelaten. Jammer he 😛 Ik hoor jullie al denken, had ze dan met de post gestuurd. Had gekunt. Als we postzegels bij ons hadden…….Goed, genoeg slap geouwehoer, back to the road-trip.

Onderweg naar Monterey. Via freeway 1 zouden we langs de kust een practige weg moeten volgen. Maar na wat file-rijden vonden we dat toch echt errug tegen vallen. Weinig te zien van de kust. Wel tussendoor ff lekker yogurt-ijs gegeten. Was een leuk concept. Pak een beker, kies de smaken die je wilt, doe er daarna nog wat fruit/snoep/chocola/spikkels op en sluit het af met een sausje. Betaal per gewicht en succes. Leuk en lekker. Behalve dat ijs dan, althans, dat vonden de kids. Die vonden alleen het snoep en de chocola lekker.

Daarna door verder naar ons tijdelijke eindbestemming. Niks bijzonders meer gebeurt, dus ik sluit die dagmaar af met de melding dat ik een krent ben (voor 3 dollar extra zouden de aapjes bij de deur onze auto parkeren en de koffers naar ons kamer brengen) ik heb dus 3 dollar bespaard………..slim he! uiteindelijk heb ik wel gevraagd of ze me even wilden helpen met de koffers. En dat deden ze natuurlijk. 2 dollar fooi, dus netto 1 dollar verdient met het zelf wegzetten van de auto. En daarna nog lekker uit eten geweest.

Dag 1 in Monterey

s’ochtends vroeg terug naar de balie. Ik had namelijk gevraagd of er een mogelijkheid was voor een upgrade. Gister niet. Nu wel. Een ruimere kamer met een klein terrasje of een zelfde kamer als dat we nu hebben, maar met uitzicht op de haven. Doe die extra ruimte maar! Daarna ontbijt gehaald om Laura en de kids te verrassen. En toen ineens schot het me tebinnen……..is het niet ongeveer een maand geleden dat we getrouwd zijn. En op het 1e bonnetje zag ik het. 06-16-12. Precies op de dag af! “Kijk schat, ik vergeet dat niet hoor”. Dus niet verklappen dat ik dat niet meteen bedacht had he! Nog ff speciale koffie laten maken bij Starbucks en alles klaar gezet in ons nieuwe paleisje.

Eenmaal weer terug in onze oude kamer, lag iedereen nog stevig te oefenen voor het uitslaaprecord. Die oefening heb ik toch maar onderbroken. Kids waren toch wel vrij snel weer fit. Laura deed me denken aan een dieseltje. Hoewel, we stonden toch binnen 10 minuten in onze nieuwe kamer. Na een paar minuten heb ik Laura toch “aangedrongen” om de BLT te eten. Maar dat werd hem niet. “Kijk er dan ff onder!” “O…..een kaartje” en toen pas viel het kwartje.

Na het lekkere ontbijt even snel de koffers overgeheveld en toen op naar het wereld beroemde sea-aquarium. Erg mooi. Maar ook erg druk. Het is natuurlijk Zaterdag. Tsja, dan krijg je dat. Maar dat heeft ons niet weerhouden van een leuke middag.

Noah keek z’n ogen uit bij de haaien. En natuurlijk was het dolle pret in het kids gedeelte. Vissen of niet, een glijbaan moet begleden worden! Zelfs in een clownspak wat pappa je aan heeft gedaan.

Het stikte er trouwens wel van de kwallen. Erg mooie kwallen trouwens.Na zulke mooie voorbeelden kon Noah niet achter blijven. Hij verandere spontaan in een kwal. Niks was meer goed. Dus tijd om te gaan! Hopen dat ze in de auto in slaap vallen, dan kunnen we de 17-mile drive doen. Dat zou een hele mooie route langs de kust moeten zijn. Nou, dit plan leek goed te slagen. Totdat we ik denk een half uurtje a 3 kwartier onderweg waren. Ik was net bezig foto’s te maken van de kust met wat zeeleeuwen en zeeotters, ontplofte Noah ineens. Geen idee waarom. Misschien raar gedroomd ofzo. Zoë ook direct wakker en van streek. Dus de route toch maar afgebroken en weer terug naar het hotel. Even wat gas terug. Maar toch een mooi plaatje kunnen schieten.

Tegen de avond pizza’s gehaald en op ons eigen terrasje lekker opgegeten. Na het eten even wandelen langs de boulevard. Maar toen bedachten we ons dat we toen we Monterey binnen kwamen rijden een mooie speeltuin hadden gezien. Kunnen die kids zich ook weer even uitleven. En zoals al eerder gezegd, die glijbanen moeten even begleden worden!Dit was een glijbaan van allemaal rollertjes. e-e-e-r-r-r-r-u-u-u-g-g-g leuk. En ook die andere glijbaan viel in de smaak bij Zoë.Ik als oudste moest natuurlijk ook over de rollerbank. Ook ik genoot, zoals je wel kunt zien.Na dit speel-avontuur zijn we nog een ijsje wezen eten bij de Mac. En weer viel de chocola welin de smaak en het ijs minder. Verwende nesten zijn het! Ze moesten eens weten hoeveel moeite het heeft gekocht om dat ijs te maken!

En zo liep ook deze dag op z’n einde. Weer een geslaagde dag. Morgen gaan we weer verder met onze zwerf tocht. Op naar Lompoc.

Vandaag (althans, voor de thuisblijvers inmiddels al gister)

Gisteravond het meeste al ingepakt, zodat we redelijk optijd kunnen vertrekken omdat we toch weer een aardige rit voor de boeg hebben. Wel een mooie rit, want nu krijgen we het echte mooie stuk van Highway 1.

Maar plots werd er op de deur van ons kamer geklopt. Nog voor ik de housekeeping kon wegsturen werd de rekening al onder de deur geschoven. Nou, lekker is dat. Zaten we echt op te wachten. En toen werd er weeer geklopt. Stond er roomservice. Uhhh, nee, wij hebben niks besteld hoor. Hoor ik stilletjes achter me “Jawel….hebben de kinderen voor vaderdag geregeld”. Leuke verrassing! Had ik hem bijna weggestuurd. Dus lekker ontbeten met wat scrambled eggs, bacon en wat lekker pittig gekruiden aardappels. Koffie kon slechter. Maar wat leggen we elkaar toch weer lekker in de watten he! Tsja, dat heb je nog in die eerste maand. Daarna moet je maar afwachten…….

Goed, weer op pad dus. Erg mooi…..zeggen ze. Maar wij zagen het niet. Lag trouwens niet aan ons ogen ofzo.Die mist hing verder practisch over de hele route. Hebben wij weer. Het stikte daar trouwens van de walvissen……denk ik.

Uiteindelijk toch op de bestemming aangekomen. Net smerig gegeten van Taco Bell. Niet ons ding. Noah stond er trouwens op o vis te eten. Geen idee waar die dat nou weer vandaan haalt. Wij zijn geen vis-eters. Misschien door de zee-lucht ofzo.

Maar s’avonds nog even een paar wasmachines aan het werk gezet en toch nog meer even langs de KFC om toch nog iets te eten. Althans Laura dan. Ik ben weer een echte keel en vindt het weer zonden om al dat eten zomaar weg te gooien, dus ik heb die Taco Bell ellende maar naar binnen geschoven. Daarna de drogers aan het werk gezet…onee, dat was net voordat we voor de 2e keer eten gingen halen. Daarna de kids in slaap krijgen en eindelijk ff achter de laptop om weer up-to-date te komen. En nu zit ik dus hier. En tik ik dit. En dit. En dit. En ook een beetje van dat. Goed, bedtijd!

Morgen weer verder afdalen. Nu naar….uhh, ff vragen. Ah, Anaheim, Los Angeles. 2 uurtjes ofzo…..of iets meer. We zien wel weer. O, ik hoor net 3 uur en 2 minuten. Ook goed.

Dag 21

Dag 2 in San Francisco. Vandaag weer (veelste) veel op het programma. Uiteraard de Golden Gate Bridge, Fisherman’s Warf, Pier 39 en alles wat er zo’n beetje tussen ligt 🙂

Maar we beginnen bij de wandeling naar de bus. Dat was gewoon wandelen. Niks bijzonders. Ja ook wij doen wel eens iets wat gewoon gewoontjes is. Zo zijn we dan ook wel weer. Met de bus zijn we richting Fisherman’s Warf gegaan. Daar vindt je allemaal winkels met practisch dezelfde spullen. Truien met (heel verrassend) San Francisco erop. En bekers met San Francisco…..en glazen en kaarten en….tsja, wat eigenlijk niet. Dat hoort er allemaal bij. Bij de Denny’s ff naar binnen om te ontbijten. Eitje, spek, Hashbrown, je kent dat wel. Koffie zoals het hoort niet te zuipen. Laura haalt tegenwoordig uit voorzorg maar gewoon thee. Ik ben de automatenkoffie gewend, dus ook dot slootwater kan ik wel weg werken. Na dat heerlijke ontbijt ff een fotoshoot zoals dat daar hoort.

Na het poseren zijn we richting Pier 39 gelopen. Daar liggen die zeeleeuwen te stinken. Dat vonden de kids wel leuk om te zien.Na dit spectakel zijn we doorgelopen naar “de echte”attractie, althans, volgens Noah: De Draaienmolen. Eerst even oefenen met mamma:

Daarna nog een keer om pappa te laten zien hoe het moet. En Zoë, tsja, doe moest maar even wachten. Laten mocht Zoë samen met mamma even shoppen. Jong geleerd is oud gedaan!

Maar zoals de oplettende blogvolgen wel gezien heeft in Laura d’r hand, zijn ze niet echt wezen shoppen, maar eerder iets wezen droppen. Dat mocht ook wel weer, want net daarvoor hadden we een lekkere pannekoek met aardbei en een pannekoek met banaan weggewerkt.

Na dit avontuur waren de kinderen klaar voor hun dutje. Buggy’s in slaapstand, mamma en pappa in loopstond en slapen maar.

Laura en ik zijn langs de pier, weer langs Fisherman’s Warf gelopen om uiteindelijk bij een mooi grasveldje uit te komen. Even lekker luieren. Niks doen. Daar waren we wel aan toe. Ja, zo’n vakantie is hard werken!

Toen iedereen weer een beetje was uitgerust zijn we richting The Stinking Rose gelopen. Dat is downtown, in Little Italy. Onderweg kwamen we nog langs een speeltuin. Toch ff die kids nog even los laten. Vooral Noah moest na dat dutje nog even wat energie kwijt. En niet alleen energie……..en omdat wij vergeten waren hem optijd te verschonen, stroomde het bij hem een beetje over. Broek nat. Shit! Althans, geen shit maar wel balen. Toch eerst maar even langs het hotel. Gelukkig is dat vrij makkelijk. Gewoon de straat uit lopen en misschien nog even ergens tussendoor om op de juiste straat te komen…….Helaas heeft San Francisco de vervelende gewoonte om niet zo plat te zijn als Nederland.

We hebben hier vreemd genoeg geen knikkerende kinderen gezien.

Nou hadden we het idee dat we toch wel een beetje ervaring hadden opgedaan, dus rechtdoor is de snelste weg…..helaas ook de stijlste weg. Eenmaal uitgeput aangekomen op het hoogste punt, konden we ons gelukkig rustig naar beneden laten rollen.

Na het nodige opfriswerk in het hotel, hadden we ons plan een beetje bijgesteld. Eerst bij de Golden Gate Bridge langs, dan uit eten. Maar nu wel met de auto (Helden zijn we he). Een insider melde ons al dat het soms dagen achter elkaar mistig kon zijn in de bay. We hadden geluk. Goed zicht op de brug!Het werd een gezellig, maar winderig (nee, niet wij, maar moeder natuur!) uitje. Omdat het toch vrij fris was, zijn we niet al te lang blijven hangen. De brug gelukkig wel.

Via het beroemde stukje van Lombert street zijn we naar het knoflookrestaurant in Little Italy gegaan. Het eten was niet heer erg denderend, maar dat mocht de pret niet drukken zoals je hier wel kunt zien.Eenmaal thuis gekomen hebben we de kids nog even in bad gedaan. Zoë vond dat zo gezellig dat ze besloot om toch weer terug in bad te stappen. Helaas had ze wel al d’r pyama aan. Ik heb nog nooit zo’n volle luier gezien. Nee ook niet toen met Noah!

Daarna toch vrij snel knock-out gegaan van de inmiddels ondragelijk geworden lucht.

Morgen naar Monterey. Gaan we via de kust naar beneden richting meggiko.

Dag 18 tm 20

Dit keer een paar dagen bij elkaar maar er zijn niet zoveel foto’s en ook niet veel gebeurd dus vandaar

dag 18

Vandaag nog een dag Yosemite en vandaag was the valley aan de beurt. We hadden veel plannen en routes van tevoren uitgekozen maar door het gebrek aan internet kon ik niet kijken waar we nou precies moesten beginnen dus was het even zoeken geblazen. De eerste wandeling was die naar de lower falls.Het was veel drukker dan we verwacht hadden en het duurde even voor we onze auto kwijt konden. Bij de watervallen wilde ik wat mooie foto’s maken van de kinderen bij de watervallen maar……batterij leeg!!! Wat een pech! Nou ja dan geen foto’s. De route was opzich wel leuk maar helaas heel erg druk. Wij met onze 2 buggy’s konden haast niet naast elkaar lopen om ruimte voor andere te maken. Na de route de auto opgehaald en bij het visitors center geparkeerd. Ook eerst weer 10 keer rond tot er eindelijk een plekje was. Daarna een broodje gegeten en met het busje naar de halte mirror lake. Hier de hike naar het meer gelopen en even lekker pootje gebaad met de kids. Daarna weer naar de bus tot de visitors center. Toen we net uit de bus waren vroeg Rain of ik de tas had….Nee jij ook niet? Shit tas in de bus laten staan! Het is ook zo’n gedoe telkens omdat de kinderen niet in de buggy mogen dus moet je ze inklappen en naar binnen tillen samen met de kinderen en de luiertas. Rainard is snel naar een halte gelopen waar onze bus nog langs moest terwijl ik op de volgende bus wachtte om te vragen of ze de bus kon oproepen om mijn tas apart te houden. Maar helaas, contact tussen de bussen is verboden. PFFFF nu maar wachten of we onze bus tegen kwamen en of onze tas er nog in stond. Gelukkig na een kwartiertje stopte onze bus met tas er nog in!! Snel naar de auto en afhaal eten gehaald. Rustig op het balkonnetje gegeten en de koffers ingepakt. Morgen via de mariposa grove richting San Francisco.

Vandaag was een dag waar we echt naar uitgekeken hadden maar door de drukte en chaos die we een beetje voelde in het park viel het wel een beetje tegen. Misschien zou het beter zijn om in ieder geval een deel van het park auto vrij te maken zodat je wat meer rust in het park krijgt…

dag 19

Het was weer tijd om Yosemite te verlaten en richting San Francisco te rijden. Ik had niet lekker geslapen en had een vermoeden waarom maar wat we niet durfde uit te spreken. Eerst nog via de Mariposa Grove voor de grote bomen. Na een uurtje kwamen we aan in Wawona en hebben we lekker gepicknickt. Daarna richting de bomen. We wilde eigenlijk het treintje nemen maar 26 dollar p.p voor iets waar de kinderen waarschijnlijk halverwegen al uit wilde zagen we niet zitten dus zijn we gaan lopen. We waren nog maar net gaan lopen toen ik al merkte dat het hem niet ging worden voor mij. De route ging natuurlijk weer omhoog en met die buggy had ik er gewoon geen kracht voor dit keer.Rain is samen met Zoë nog wel naar de Grizzly tree gelopen. Daarna wel nog wat leuke foto’s gemaakt en toen opweg om zo dicht mogelijk bij San Francisco te komen.

UIteindelijk zijn we tot Modesto gekomen en hebben we een hotel gezocht. Uiteindelijk de Ramada gekozen en lekker in het zwembad gezwommen. Na het zwemmen hebben we ons omgekleed en hebben we echt heeeerlijk italiaans gegeten in de stad! Zelfs de kinderen hebben alles op gegeten!! Daarna terug naar de kamer en gaan slapen.

Dag 20

Vannacht bijna niet geslapen en ik voelde me best ziek. Misschien moesten we het toch maar uitspreken…… weer een blaasontsteking? Even naar de dokter om mijn urine na te laten kijken en natuurlijk weer overdreven nagekeken. Na een half uurtje kwam de uitslag en ja hoor een blaasontsteking (kon er ook nog wel bij). Even lukte het niet om me uit te checken omdat mijn land niet in de computer stond. Beetje dom van mij ik had namelijk Holland gezegd in plaats van Nederland. Toen dat eenmaal opgelost was naar de wallmart om mijn medicijnen op te halen en boodschappen te doen. Gelukkig sliepen de kinderen na de boodschappen bijna meteen en konden we rustig naar San Francisco rijden. Na ingecheckt te hebben wilde Rainard graag in chinatown eten dus via een grote tunnel erheen gelopen wat best nog ver was. In chinatown een restaurant uitgekozen en het eten was er echt niet te eten!!! Terwijl onze borden nog bijna vol waren toch maar betaald en weggegaan. Toen weer terug lopen maar het was wel erg koud en zo goed voelde ik me niet dus toch maar een taxi aangehouden en zo naar de kamer gegaan. Hier een tekenfilmpje voor de kinderen opgezet en gaan slapen.

Dag 17 Glacier point

De kinderen zijn de laatste dagen hun bed niet meer uit te trekken en vandaag was geen uitzondering. Niet dat ik het erg vond ik had zelf namelijk ook niet zo best geslapen dus was blij met de extra slaap. Pas om 11 uur waren we klaar om te ontbijten en we waren nog net op tijd bij the river restaurant om mee te eten. We kregen en tafeltje aan het water wat allemaal erg mooi was. Vooral de aanwezigheid van de vele eekhoorntjes maakte het voor de kinderen ook een leuk ontbijt en ze hebben goed en lief gegeten (het word nog eens wat). Na het eten richting park gereden. Omdat het nog weekend was wilde we vandaag niet de valley in maar stond glacier point op het programma. Eerst nog een tussenstop langs het prachtige maar super drukke tunnel view.

Vandaar door naar Glacier point met gelukkig slapende kinderen zodat we lekker rustig konden rijden. Bij glacier point de buggy’s tevoorschijn gehaald want die luilakken willen echt nergens meer lopen. Vooral Noah wil alleen nog maar getilt worden of in de buggy zitten. Bij glacier point even lekker genoten van het ooie uitzicht en het lekkere weer. Noah besloot ook actief te worden en heeft op de grote rotsen geklommen die overal lagen.

Op de terugweg naar de auto nog lekker een ijsje gegeten in het winkeltje en weer terug naar het hotel. De bedoeling was om lekker de rest van de middag te zwemmen dus eenmaal terug gelijk omgekleed en het water in. Zoë vond het niet zo’n succes dus na een uurtje weer terug naar de kamer en de kinderen even lekker laten spelen.

Tegen etenstijd weer naar the river restaurant om aan het water te eten maar het eten was niet zo lekker. gelukkig hebben de kinderen zich voorbeeldig gedragen dus konden we wel lekker genieten van de ondergaande zon. Na het eten maar weer eens gewassen en de kinderen een filmpje laten kijken.(de dvd spelers zijn super handig). Je kan ze bijna op elke tv aansluiten dus dat is echt ideaal. Zelf ook vroeg gaan slapen en morgen weer Yosemite in.

dag 16 naar Yosemite

Vandaag was het de bedoeling om vroeg te vertrekken maar ja het EK is begonnen en de wedstrijd van Nederland werd Live uitgezonden. Achteraf hadden we eigenlijk gewoon moeten vertrekken dan hadden we deze nederlaag niet hoeven aanzien maar helaas…..

Na afloop van de wedstrijd zijn we snel vertrokken en naar het begin van de tioga pass gereden. Hier hebben we nog wat gegeten in het dorpje voor de pass en daarna eindelijk de pass op. Het was vandaag een speciale dag en iedereen mocht gratis naar binnen. Ik weet niet of het daar door kwam maar het park was echt heel druk!!! Na een tijdje zijn we gestopt bij een meertje bovenop de berg om even wat natuur op te snuiven. Noah had daar alleen helemaal geen zin in en bleef opstandig bij de autodeur staan. Dus na een paar foto’s gemaakt te hebben zijn we maar weer door gereden en nog geen 5 minuten lagen allebei de kinderen te slapen.

Na een tijdje rustig te hebben door gereden zijn we uiteindelijk gestopt bij het Tenaya Lake. Hier konden we Noah zo overleggen in de buggy en werd hij niet eens wakker. Zoë werd wel weer wakker en hebben we even het koude water van het Lake gevoeld. Dit was erg koud natuurlijk maar het was wel erg leuk. Vooral het elke keer in het water gooien van kleine dennenappels was erg leuk!! Na een tijdje weer terug in de auto en Noah bleef doorslapen!!!! We zijn doorgelopen tot de Tuolume grove en zijn aan de makkelijke en snelle trip van 1 mile naar beneden gelopen. Daar aangekomen waren een aantal grote bomen en 1 zelfs waar je doorheen kon lopen. Noah die ook wakker was was druk aan het rennen en gek doen en heeft gekke bekken lopen trekken voor alle opa’s en oma’s in nederland.

Toen begon de lange 1 mile weer terug naar boven en wat viel die tegen!!!! Door de hoogte en warmte kwamen we haast niet vooruit en na de zoveelste stop om op adem te komen hebben we maar een korte pauze ingelast om even goed bij te komen en vervolgens aan het laatste stuk te beginnen. Toen we eindelijk weer boven kwamen zijn we meteen in de auto gestapt en naar ons volgende hotel gereden The view lodge. Hier hebben we pizza besteld en lekker op ons balkon opgegeten. Helaas hier geen internet behalve tegen betaling in de lobby, maar dat zien we morgen wel. Eerst douchen en lekker slapen op onze niet zo comfortabele bedden

dag 15 de lange rit

Na een tijdje offline te zijn geweest (the view lodge in Yosemite had geen internet) volgen hier de verslagen van de afgelopen dagen.

Vandaag was een dag waar ik een beetje tegenop keek namelijk de lange rit van Las Vegas naar Mammoth lakes. De reistijd zou 6 uur zijn en dat was zonder  eventuele stops. Om 8 uur ging de wekker en de kinderen hadden er al geen zin in. Ze waren nog moe en wilde eigenlijk nog in bed blijven liggen. Terwijl Rainard heel actief begon met koffers naar de auto brengen was de rest maar moeilijk op gang aan het komen. Om 9 uur waren we eindelijk allemaal klaar om te gaan en om 9:15 zaten we in de auto en waren we klaar om te vertrekken. De eerste stop was in Pahrump. Dit was de laatste plaats voor Death Valley dus wilde we hier nog even tanken en boodschapjes doen. Zo ver ging alles goed. Zoë sliep en Noah zat rustig een filmpje te kijken. Na de boodschappen zijn we Death Valley in gereden en begon de lange trip erdoor heen. Maar we hadden geluk! Noah sliep meteen en Zoë niet veel later. Eigenlijk wilde we nog stoppen in de plaatsje Furnace Creek en Stovewell Pipe maar de kinderen lagen zo lief te slapen dat we maar door hebben gereden. Zelf vonden we Death Valley wel mooi maar niet bijzonder en als we ooit weer naar amerika zouden gaan zouden we er ook niet heen gaan. Een half uurtje voor Lone Pine werden de kinderen eindelijk wakker en waren ze het ook wel zat. Bij Lone Pine zijn we lekker gestopt en hebben wij een broodje en de kinderen soep van de Subway gegeten.

Na het eten zijn we gelijk weer op weg gegaan en hebben de kinderen  een filmpje gekeken. Een half uurtje voor aankomst in Mammoth Lakes was Zoë het eindelijk helemaal zat en begon ze te zeuren en te huilen, maar ach een half uurtje op wat al een trip van 8 uur was dat mocht wel. Na snel inchecken hebben we nog wat gegeten in het dorp en voor Noah een ijsje gehaald. Daarna weer naar de kamer en om 9 uur sliepen de kinderen en was het weer rustig op de kamer. Al met al was het eigenlijk een hele relaxte dag en is deze lange rit ons echt voor 100% mee gevallen!!! Soms…… kunnen de kinderen ons nog echt verbazen.

Dag 14 Viva Las Vegas

dag 14

Vandaag werd ik wakker en voelde ik me niet zo lekker. Mijn keel deed erg zeer en er kwam weinig geluid uit. Rainard besloot met de kinderen te gaan ontbijten terwijl ik nog even doorsliep. Toen ze terug kwamen hadden ze lekkere brusselse wafels voor me meegenomen maar voelde ik me nog steeds niet helemaal lekker. Zoë bleek ook erg moe te zijn dus terwijl Rainard en Noah lekker op pad gingen Heb ik met Zoë nog lekker op bed gelegen. Toen de boys eindelijk de weg terug hadden gevonden zijn we naar beneden naar  dolfijnen en tijger tuin gegaan. De dolfijnen waren erg leuk en kwamen zelfs even bij je kijken als je op de rand zat

Noah wilde natuurlijk alleen maar naar de tijgers en leeuwen toe. Dus zijn we snel naar het einde van het park gelopen waar de tijgers en leeuwen zitten. Helaas sliepen ze allemaal en kon je ze erg slecht zien omdat ze allemaal heel laag op de grond zaten. Noah vond het allemaal prachtig en we zijn nog op de foto op de rug van een panter geweest 🙂

Al met al was het een mooi park maar veel te duur (17dollar p.p) voor wat je krijgt. Hierna zijn we nog even wat inkopen bij de premium outlet gaan doen en hebben we al onze tegoed bonnen enzo opgemaakt. Eigenlijk hebben we weer alleen kinder kleding en schoenen gekocht…. Na het winkelen hebben we maar gelijk bij de food court ons avondeten gegeten en zijn we terug naar de kamer gegaan omdat ik me weer aardig beroerd voelde. Toen het eenmaal donker begon te worden zijn we naar Fremont street gereden om daar eens rond te kijken. Wat een lichten en muziek heb je daar!!! Wij vonden het allebei erg leuk maar voor de kinderen was het allemaal net iets te veel an het goede dus zijn we niet lang gebleven

Op de terug weg wilde we over de strip rijden maar het was al 10 uur en het verkeer ging zo langzaam dat we na ceasar’s palace eraf zijn gegaan en na nog een keer langs de piratenboot te zijn gereden naar onze kamer zijn gegaan en de kinderen gelijk sliepen. Nu was het mijn beurt om het casino in te gaan maar in mijn eentje vond ik er niks aan en omdat ik best moe was was ik al snel weer terug op de kamer. Hier had Rainard alle spullen al opgeruimt en ingepakt zodat we morgen gelijk weg kunnen voor onze lange lange rit

dag 13 naar Las Vegas

Vandaag moesten we helaas weer weg uit Zion. Bijna alles was al ingepakt dus we hebben redelijk vroeg uitgecheckt. Omdat het maar 2 uur rijden was wilde we graag nog eerst een wandeling doen. We wilde graag de lower emerald pool trail nog lopen dus zijn we voor de laatste keer met de shuttle bus het park in gegaan. De trail is 1.2 mijl heen en terug en we hoopte dat hij vlak zou zijn maar dat viel tegen. Gelukkig was er veel schaduw dus was het niet al te heet. Aangekomen bij de lower emerald pool was het heel druk!! Noah vond het water erg leuk en heeft even rustg gespeelt en weer een steen voor oma gezocht. Ook Zoë had het erg naar haar zin en zwaaide naar iedereen en riep Hi Hi.

Na de wandeling terug naar de auto en op weg naar Las Vegas. We hoopte dat de kinderen lekker moe waren en de hele reis zouden slapen maar helaas. In St George zijn we nog gestopt bij de KFC om even lekker vet te eten en daarna verder naar las vegas. De rest van de rit zaten de kinderen te klagen en zeuren en we waren blij toen we eindelijk in de verte Las vegas zagen. Bij ons hotel snel ingecheckt en zwemkleding aan getrokken. Snel door het doolhof van gangen naar het zwembad en even lekker afkoelen. De zon wa al half weg dus we hebben niet te lang gezwommen vooral na Zoë’s longontsteking wilde we het risico niet lopen. Na het zwemmen hebben we bij de TI gegeten en heeft Noah nog even bij de piraten boten gekeken. De show was bijna afgelopen en vooral het vuurwerk vond Noah helemaal geweldig (hier wachte hij al weken op) Na de show nog even keelsnoepjes kopen want ik begon aardige keelpijn te krijgen en daarna naar de kamer naar bed terwijl Rainard nog even ging gokken. UIteindelijk kwam Rainard na een paar uur terug en had hij niks gewonnen en niks verloren dus was weer lekker nutteloos helaas. Morgen mag ik het proberen….