Dag 12 ZION dag 2

Vandaag hadden we nog een volle dag Zion op het programma. We wilde vandaag wel vroeg opstaan omdat we het gisteren wel erg druk en warm vonden midden op de dag, maar helaas we waren allemaal te moe en om 9 uur kwam er bij de kinderen pas enig teken van leven.Voor de deur lag een hert te slapen en dat vonden de kinderen natuurlijk helemaal geweldig!!! We hebben rustig ontbeten en daarna aankleden en zijn naar het park gelopen. Onderweg kwam ik er achter dat ik toch wel een grote blaar op mijn teen had dus besloten we geen grote wandeling te doen maar met de auto de omgeving te verkennen. Op de heenweg hadden we een aantal mooie stoppunten gezien en daar wilde we nu heen. Helaas hadden de kinderen geen zin in de auto en viel het allemaal een beetje tegen. Dus terug naar de kamer en de kinderen even hun gang laten gaan en daarna vroeg uit eten gegaan bij de whiptail grill. We zaten lekker buiten en er was verder nog niemand dus de kinderen konden lekker hun gang gaan. Na het eten terug naar het huisje ons omkleden en nog het park in. We wilde toch nog een wandeling doen. We kozen voor de weeping rock een trail van maar 0.5 mijl, maar wel steil omhoog. Eerst moesten we met de shuttle naar onze trail en daar viel Noah al in slaap. Eenmaal uit de shuttle en in de buggy viel Zoë ook in slaap. Het pad was inderdaad heel steil maar doordat het al laat was was er geen zon meer op het pad dus was het niet heel heet meer. Onderweg kwamen we meerdere mensen tegen die ons voor gek verklaarde omdat we met 2 buggy’s omhoog gingen maar we gingen dapper door. Eenmaal boven moesten we even op adem komen maar het uitzicht was het helemaal waard!

Na even in alle rust genoten te hebben van het uitzicht vlogen we weer naar beneden en wilde we eigenlijk nog een trail lopen maar de kinderen werden weer wakker en hadden het koud nu de zon weg was dus besloten we terug te gaan naar het huisje. Hier waren de kinderen natuurlijk weer klaar wakker en na nog even lekker pootje baden in het zwembad  hebben we geprobeert ze in slaap te krijgen maar dit heeft uiteindelijk nog tot 11 uur geduurd….

ff tussendoor klagen

Erg mooi dat Las Vegas, maarre ze weten je wel te binden aan een hotel/casino. Ik ging met Noah ff wandelen. Dacht ff de leeuwen te gaan bekijken bij MGM. Wij met de monorail naar MGM. Daar zoeken zoeken zoeken. Toch maar ff vragen dan. “nee, de leeuwen zijn met pensioen.” Lekker verhaal. Ergste is dat Laura dat al lang wist. “maar ik wist niet dat jullie daar heen gingen”…….. Goed, vanaf MGM weer met de monorail. Nu bij Bally’s en Parijs uitgestapt. ff bij de eiffeltoren kijken. Toen buitenlangs (wat dus het meest overzichtelijk is, maar ook het warmst) naar Ceaser’s Palace gegaan. Grootste fout die we maken konden. Je komt er wel in, maar niet meer uit. Bijna een half uur rond banjere. Toen maar via een soort nooduitgang naar buiten gegaan. Komen we ergens achter bij een garage eruit. Lopen lopen lopen, maar je kan dus niet ff tussendoor lopen. Moesten we helemaal buitenom (let op he, The Mirage ligt gewoon naast Ceaser Palace), via The Converance-center eindelijk bij de liften naar de kamer gekomen……..Acht boontje komt om z’n loontje. Zat vorige keer m’n schoonvader uit te lachen dattie verdwaalde in z’n hotel (Luxor). Dom dom dom.

We hebbentussendoor nog wel ff Athlantis zijn verdwijnen in het water. Dat vonds Noah wel mooi. Jammer dat we alleen het einde zagen. Zo, nu naar de dolfijnen hier in ons Hotel. Kunnen we ook (bijna) niet verdwalen 🙂

Dag 11 Zion National park

Vandaag was onze eerste volle dag Zion en hoewel we er erg veel zin in hadden kwamen we pas laat op gang. Ik denk dat de afgelopen dagen toch een impact op ons hebben gehad. Pas rond 11 uur stonden we gedouched en al buiten. Ons hotel zit aan de opening van het park dus we hoefde niet met de bus. Eenmaal in het park zijn we met de shuttle bus naar de laatste halte gereden om de riverside walk te lopen. Dit is een trail van 1.2 mile. We baalde een beetje dat we zo laat op gang waren gekomen want het was erg warm en druk. De route liep vol met eekhoorntjes die lagen te zonnen en probeerde je eten te pikken. De route ging veel omhoog en omlaag maar uiteindelijk eindigde we bij het begin van de narrows.

Hoewel ik graag de Narrows had willen lopen is dit niks met kinderen. Na even pootje baden zijn we weer terug gelopen (leek veel sneller) en met de shuttle naar het hotel gegaan. Hier gingen Rain en Zoë even rusten en gingen Noah en Ik even zwemmen. Wat heerlijk was dat met die hitte!!!! Na het zwemmen hebben we lekker pasta gemaakt en in het huisje opgegeten. Daarna hebben we de kinderen in de buggy’s gezet en hebben we door de hoofdstraat van Springdale gelopen. Hier was niet veel maar toen halverwege de kinderen sliepen en de zon onder begon te gaan was het toch wel even genieten

Na het wandelen konden we Noah zo in bed leggen maar Zoë was weer klaar wakker, maar na een uurtje entertainen konden we haar zo in haar tentje leggen en sliep ze meteen….. en wij niet veel later……

dag 9 en 10 buiten het ziekenhuis.

De dag dat Zoë in het ziekenhuis lag is Rain samen met Noah een middagje naar Bryce geweest. Hier zijn nog wat foto’s die we jullie niet willen onthouden

Nadat Zoë uit het ziekenhuis was ontslagen zijn we ook nog even snel naar Bryce gereden zodat ik ook nog even kon kijken en zijn we naar Bryce point gereden

Ik vond het allemaal erg mooi en vond het jammer dat ik niet meer kon zien van dit mooie park, maar de kinderen vonden het te warm dus na bryce point zijn we er weer uit gereden en naar Zion gereden. Deze rit verliep soepel en eenmaal in Zion waren we verbaast over hoe mooi het allemaal was. Het rijden door die donkere berg/ tunnel vond ik wel even eng maar verder met de net ondergaande zon was het perfect om binnen te komen. Tijdens de rit hadden we boodschappen gedaan dus toen we bij ons hotel aankwamen compleet met woonkamer keuken en aparte slaapkamer ben ik gelijk aardappeltjes en groente gaan koken met een lekker stuk vlees en Zoë die al 2 dagen bijna niks gegeten had genoot van de warme prak en lijkt alweer bijna de oude. Ik ben erg benieuwd wat morgen ons gaat brengen!!

 

Dag 6 tm 8 grand canyon en bryce canyon

Ik weet dat het al even voorbij maar door alle drukte hier zijn er nog een paar dagen die leeg zijn met en paar leuke foto’s

dag 6

Dag 6 begon eigenlijk ergens in de twilight  between dinsdag en woensdag. Zoë werd ziek wakker. FF temperaturen….Toch maar ff een zetpil erin. En ja hoor, die luier is nog geen 2 tellen af, moet mevrouwtje plassen. Gaat lekker zo! Dus we hebben vanaf een uurtje of 3 half kunnen slapen. Noah daarentegen was gewoon weer het mannetje ,dus toch redelijk op tijd op pad. FF ontbijten bij de food-plaza en daarna op pad. We zijn met de auto de andere kant van de Canyon gaan bekijken. We waren van plan om naar Dessert Point View te gaan. Echter onderweg bleek dat dat toch echt ruim 25 mile rijden was. Toch iets te ver. Daarom besloten we naar Tusayan te gaan om weer appelsap in te slaan. Noah kan deze dagen echt niet zonder dus als je geen ruzie wilt….  Na de boodschappen zijn we  naar Mather view Point gegaan. Dat bleek ook geen verkeerde keuze geweest te zijn. Maar ach, praktisch elke keuze zal goed geweest zijn. We hebben het immers over de GRAND Canyon. Na wat rond geklommen te hebben op de uitkijkrotsen, zijn we weer richting kamer gegaan.

. Zoë bleek toch wat zieker te zijn dan gedacht. Laura bleef moederlijk bij onze kleine meid. De jongens gingen samen op pad. Eerst ff bij de trein kijken. Dat bleek geen toer-treintje te zijn, dus daar konden we niet in. Helaas. Dan maar weer de bus in. Na een paar minuten (3 haltes) zijn we er weer uitgegaan en zijn we lekker langs de rim, zoals dat dan heet, gelopen. Nog binnen 200 meten moest ik Noah, die perse in de buggy wilde, lager leggen. Opa was moe. Prima joh, lekker gezellig. En we hadden nog zo afgesproken dat we halverwege zouden ruilen. Beetje jammer. Maar goed, ik bleef wel lopen…..en lopen…..en lopen. Tot ik het zat was. Maar toen moest ik toch nog ff doorzetten, want ik moest toch eerst ff een bushalte weten te bereiken. Na 2x overstappen waren we weer terug bij het begin. Nog niet uit de bus of opa Noah moest weer in ze buggy. Vlak voordat we bij de kamer aan kwamen, kwamen we Laura en Zoë al tegen. Die waren ons al aan het zoeken. Samen zijn we naar het “dorpje” voor het natuurpark gereden om daar lekker pasta en pizza te eten.  Echt rustig ging dat niet. Zoë bleef mekkeren. Dus vrij rap maar weer terug gegaan.  Laura was toch wel erg bezorgd en ging naar de lobby om te vragen of er eventueel een dokter aanwezig was. Helaas bleek de clinic al gesloten te zijn. Maar de baliemedewerkster wist nog wel wat. En voordat Laura het door had, hoorde ze……..”911, what’s you emergency”. Uhm tja mijn dochtertje is ziek en ik wilde weten waar de dichtstbijzijnde dokter is. Wat heeft ze precies? hoeveel heeft ze gedronken? hoeveel luiers heeft ze gehad? In keurig Engels probeerde ze alles te beantwoorden. . Zullen we een ambulance sturen? Nou dat is wel erg overdreven waar is de dokter precies? Dit bleek 74 mile verder in Flagstaff te zijn. Nou we kijken het maar even aan…  Maar goed, uiteindelijk zijn er 2 “Firemen” lang gekomen om ff te checken. Het kon er nog net mee door. Een half graadje meer en ze hadden echt aangedrongen om naar het ziekenhuis te gaan. Nu was het gewoon aankijken, proberen vocht naar binnen te krijgen en rustig aan te doen. Helaas staat er voor morgen een rit van ruim 5 uur op het programma. Niet echt rustig aan dus. Na nog ff een hert beneden onze kamer te hebben uitgezwaaid, zijn we maar gaan slapen. Het plan is om vroeg weg te gaan, om de Sunrise te bekijken en dan door te knallen naar Page om daar een bij Lake powell pootje te baden, om daarna de rest van de rit uit te zitten.

dag 7

Zoë leek vandaag een stuk opgeknapt en dat was maar goed ook want we hadden een lange rit voor de boeg. Om 8:15 reden we weer weg uit de grand canyon eerst richting Page. Op het laatste kwartiertje na viel die rit reuze mee. Toen begonnen de kinderen het zat te worden en zijn we na het boodschappen doen naar lake powell gereden. Hier kwamen we nog vast te zitten in het zand en moest Rain de auto duwen :). Iets verderop zat een camper ook helemaal vast dus hebben we maar besloten het laatste stukje te lopen. Het water was erg lekker en het zand heel erg heet. De kinderen waren lekker aan het spelen en het was een gezellig half uurtje. Toen moesten we weer terug naar de auto en begonnen de problemen. Zoë zat nog maar net toen ze moest overgeven en alles onder zat. Snel zijn we naar een schaduwplekje gereden en hebben we alles schoongemaakt en haar een zetpilletje en wat water gegeven. Daarna zijn we snel doorgereden naar bryce canyon. Gelukkig sliepen allebei de kinderen dus konden we lekker doorrijden. Na een uurtje moesten we tanken en werden de kinderen weer wakker en was het dolle pret. Allebei waren ze het zat en het de laatste anderhalf uur was het huilen en krijsen. Eenmaal aangekomen snel de sleutel gehaald en naar de kamer gegaan. Rainard pakte alle spullen uit en ik ging met de kinderen de buurt verkennen. Voor de deur stond een grote beer waar noah elke keer als we er langs liepen mee op de foto wilde

Na het eten ben ik nog met Noah gaan zwemmen zodat hij zijn energie kwijt kon en zijn we gaan slapen.

Dag 8

Vandaag weinig gedaan omdat Zoë toch wel ziek was en niks wilde eten en drinken. We probeerde haar een flesje melk te geven maar dat spuugde ze ook meteen weer uit. Wel heb ik alle was weg kunnen werken en is Rainard lekker met Noah in de speeltuin geweest en natuurlijk weer langs de beer

Zoë is bijna de hele dag op de kamer gebleven maar werd alleen maar zieker en huilde of sliep. Eten kregen we er niet in. In de namiddag ben ik een stukje gaan wandelen naar een leuk cowboy straatje tegenover ons hotel en heb ik met Noah een ijsje gegeten en voor Zoë hoestdrank gehaald. Helaas hielp het niet en aan het einde van de dag twijfelde we heel erg of we naar de dokter zouden gaan maar ze zag er zo slecht uit dat we de knoop door hebben gehakt en naar het ziekenhuis zijn gereden, en de rest is bekent….

 

Dag 10 ONTSLAGEN

Zoe mag naar huis!! Eigenlijk moest ze nog een nachtje blijven maar ze heeft de antibiotica die ze vanavond moet nu al gehad en met een kuurtje van acht dagen is ze klaar om te gaan. Even wachten op een fax uit NederlanDaan de verzekering. Het ziekenhuis en de verzekering zijn al 2 dagen aan het bellenmaar het gaat telkens mis. Nu heb ik zelf gebeld en hopelijk kunnen we nu elk moment mee!! JOEPIE

 

Dag 9 of ziekenhuis dag 1

Hier even een kleine update uit het ziekenhuis. Zoe is de nacht goed doorgekomen maar is nog erg zwak. Ze ligt aan zuurstof en heeft een vocht infuus. Gelukkig slaapt ze veel dus dat scheelt. We hopen dat ze morgen weer naar huis mag maar anders overmorgen. Rain is nu met Noah kijken of we een nachtje extra kunnen boeken als ze morgen niet weg mag en het volgende hotel moeten geregeld worden dat we misschien later komen. Daarna gaat Rain met Noah op pad want die verveeld zich dood hier. Ik blijf vandaag bij Zoe en ga vanavond naar huis want de beden hier zijn heel slecht. Hopelijk ben ik morgen weer uitgerust zodat ik er weer vol tegenaan kan.

Ik wil graag iedereen bedanken voor de lieve berichtjes. Gelukkig is qua verzekeringen door mijn ouders alles goed geregeld en we hebben een telefoon hier gekocht zodat we de hotels ookzelf kunnen regelen i.i.g bedankt voor alle  aangeboden hulp en hopelijk mag ze in het volgende berichtje weer lekker mee naar huis!

Pneumonia

Na 2 dagen kwakkelen toch maar naar het ziekenhuis gegaan. En maar goed ook bleek daar. Zoë heeft een long ontsteking opgelopen. Ze moest meteen blijven. Geen leuk gezicht, als die slangetjes. Maar wat moet, dat moet. Laura is bij Zoë gebleven. Ik ben met Noah weer terug naar het hotel (kleine 20 min. rijden). Morgen ochtend gaan we ze weer opzoeken. Kijken hoe het er voor staat. Maar wordt dus helaas weinig zien van Bryce Canyon. Maar ik zag al dat je ergens een stikkie kan kopen met alle mooie plaatjes die je hier kan schieten. Doe ik net of wij die geschoten hebben.

Internet is hier trouwens drama (ik heb dit inmiddels al 3x gescheven en elke keer was internet weer weg). Dus het kan ff duren voordat jullie weer op de hoogte worden gebracht. Ik probeer dit uiteraard a.s.a.p. te doen.

DAG 5 – Red Rock en verder

Vandaag hebben we het volgende plan opgezet: We beginnen met een bezoek aan een supermarkt om wat appelsap in te slaan voor Noah en om meteen wat voor het ontbijt te halen, want de ontbijtzaal/kamer bij ons hotel heeft een niet echt uitnodigende geur. Na het boodschappen doen  gaan we naar Red Rock National Park (wat eigenlijk geen National park is, he Laura). Daarna terug naar ons hotel om in te laden en verder te trekken.

Dit plan hebben we redelijk tot uitvoering kunnen brengen. Echter de volgorde werd iets anders. Eerst boodschappen, daarna verkeerd rijden, dus maar weer terug naar het hotel om daarna bepakt en bezakt naar Red Rock crossings toe te gaan. Ondanks de wijziging in volgorde waren we lekker vroeg bij het park. Rond 10:30 als ik me niet vergis. Het bleek een goede keus geweest te zijn om hier toch nog even langs te gaan. Nu Memorial Day voorbij is, is het weer lekker rustig. Zoals je op de foto’s kunt zien hebben we lekker rustig van de natuur kunnen genieten.  Noah bleek alleen niet echt een grote held als het om water gaat. Op het randje staan is prima, maar niet in het water hoor. Daar zwemmen krokodillen.

Hierna zijn we weer in de auto gesprongen om door Sedona, langs Slide Rock park, richting de Grand Canyon te rijden. Dit verliep redelijk. Aangekomen hebben we ingecheckt en hebben we de bus gepakt om het linker stuk van de Grand Canyon te bekijken naar hermits rest. Helaas hebben we niet het einde gehaald. Zoë was het zat om te zitten en wilde lopen! Bij halte 3 zijn we dus uitgestapt. Daar hebben we nog een lekker stukje gewandeld. Kids natuurlijk goed vastgebonden J want op de meeste stukken hebben ze geen hekken. Ook bleek dit goed van pas te komen toen we het echte wildlife tegen kwamen. Een op het eerste oog nep lijkende slang van wel ruim 30cm!! Laura ging hem ff aanwijzen voor Noah, waarop de slang de benen nam….althans, figuurlijk dan J Als gevolg van die actie, krijgen we van 3 vrouwen tegelijk een reactie. Ze kwamen ruim even hoog als de slang lang was. Leuk J Voor Noah was het ook een hele belevenis want die slang had toch bijna mamma opgegeten!!!

 

S’avonds vroeg het mandje in gegaan. Het was weer ff genoeg. Morgen ook nog de hele dag!

 

dag 4 Sedona

Vandaag werden de kinderen weer een uurtje later wakker( 5 uur) dus het gaat al beter. Noah was gelukkig al een stuk opgeknapt alleen nog wat verkouden. Gelukkig had hij ook honger en dorst dus om half 7 zaten we al te ontbijten bij een restaurantje verder in de straat. Na het eten hebben we op de kamer onze spullen gepakt en naar de tourist info gereden. Vandaag willen we een rustig dagje houden zonder veel in de auto te zitten. We besloten naar slide rock national park te gaan maar toen we daar aankwamen stond er al een hele rij auto’s om binnen te komen. De regel was zodra er 1 uit gaat mag er 1 in. We besloten in de rij te blijven staan en een half uur later waren we gelukkig binnen. Slide rock is een natuurlijke wildwater baan maar wel heeeeeel erg koud!!! Noah wilde dan ook niet verder dan zijn voeten erin. Zoë daarin tegen vond het helemaal geweldig!!

 

Na een uurtje zijn we weer vertrokken want het was wel erg druk hier! Het was natuurlijk memorial day vandaag. Bij het hotel hebben we nog even gezwommen en rustig op de kamer een tekenfilm gekeken. Daarna zijn we naar het centrum gereden en hebben we lekker een steak gegeten. Het centrum van Sedona is erg leuk het lijkt net een klein cowboy dorpje. Na het eten hebben we nog een stukje gelopen en zijn we terug naar de kamer gegaan en vroeg gaan slapen. Het vakantie gevoel begint nu echt toe te slaan 🙂

Ps: we lopen een dag achter maar in de grand canyon hebben we bijna geen bereik maar morgen zijn we hier weer weg dus dan kan ik de schade weer inhalen. Iedereen heel erg bedankt voor de leuke reacties het is erg leuk om te lezen!!!